CHAPTER 45
“Asunscion! Open this goddamn door!”
Nang mabasa ang sulat ni Asunscion ay mabilis ako’ng umuwi sa bahay namin—ni Steve at malakas na kinalampag ang pintuan niya ngunit ilang minuto na ako rito ay walang nag-bubukas.
“Tangina ka, Adam! Tatawagan ko si Zhack!”
I was about to turn around when I heard a small creaked coming from his door, nang lingunin ko ito ay halos matawa ako sa itsura niya, gulo-gulo’ng buhok na halos tumakip sa kaniyang mata’ng kulay brown, naka-kunot ang kaniyang noo at tila naka-nguso pa.
“Use my phone” he handed me a black phone “Don’t knock, I’m busy” then he closed the door.
Halos umangat ang lahat ng dugo ko patungo aa aking ulo dahil sa sinabi niya.
“Tangina mo, ‘wag na ‘wag mo ako’ng kakausapin!” I marched went to my room and closed it “Tangina’ng hayop na ‘yan”
Padarag ako’ng na-upo sa dulo ng aking kama at tinignan ang cellphone na pinahiram niya, there’s nothing on the lockscreen, itim lamang ito ngunit may pincode.
“Papahulain pa ako amp” I was about to close the phone when I receive an SMS, hindi ko sana ito pakikielamanan kung hindi lang nahagip ng paningin ko ang pangalan ko.
Unknown
Your bday is d’ pass.
Mabilis na nangunot ang noo ko at doon ko lamang na-pansin ang numero’ng ginamit, number ko ‘yon e! Pano niya nabuksan phone ko!?
I tapped the 6-5-0-5, nang mabuksan ito ay mag-yakapan ang kilay ko sa pagka-gulat, pa’no siya nagkaroon ng ganito? I saw myself wearing a black toga while smiling widely, mukhang kinuha ang litrato mula sa mga naka-upo sa unahan dahil kitang-kita rito na nasa stage pa ako.
“Na’ndon siya?” I whispered “P-pero Hindi ko siya nakita…” Or I was too busy to notice him? Nasa harapan ko na halos e!
Inalis ko na lamang sa isip ko iyon at mabilis na ni-dial ang numero ni Zhack
“Hey, Adam, nasa Maldives ka na?”
Halos lumuwa ang aking mata at napa-kapit nalang ako ng mahigpit sa aking bedsheet dahil sa inis, ano to?! Alam niya?!
“Zhack, ikaw nag-sabi sa kaniya na narito ako?”
“Ate? Hindi Oy! Ang lawak lawak ng Maldives, nagkita kayo?” Bakas sa pananalita niya ang pagtataka, sh-t oa lang ba talaga ako?!
“Nevermind–Next week uuwi ako, pasundo ako sa airport ha? I’m with Lynx” I exhaled a deep breath.
“Hmm, okay? That’s all? Tulog si Papa, Ate” and the bastard ended our call, kingina bastos.
Dahil sa inis, napa-buntong hininga na lamang ako at mabilis na tinungo ang banyo upang maligo, nang matapos ay nag-suot lamang ako ng isang maluwang na t-shirt at maliit na short, sinigurado ko na rin na mayroon akong suot-suot na bra upang maiwasan ang pagkapa-hiya.
“Magluluto ba ‘ko o o-order na lang?” Inis akong humarap sa harap ng salamin at mtaray na kinausap ang sarili. “Nakain ba ng order food ‘yon?” Aish!Nôvel(D)ra/ma.Org exclusive © material.
Sa huli, napag-desisyunan ko na lamang na mag-luto ng adobo, tutal ay linggo-linggo naman akong namimili ay kumpleto ang kakailanganin ko.
Mabilis akong bumaba napansin ko pa ang bahagyang biglang pag-sarado ng pintuan ni Adam.
“Psh, baliw na siya” iling- iling na bulong ko at sinimulan na lamang ang pag-luluto.
Matapos mag-luto ay na-upo ako sa harapan ng lamesa at magsisimula na sana’ng kumain ng maalaa ko si Adam.
Ang rude naman kung hindi ko siya aayain kumain, ano?
Padabog akong tumayo sa aking kinauupuan at mabibigat ang hakbang na tinungo ang pintuan ni Asunscion.
“Hoy! Kakain na!” Malakas ko’ng kinatok ang pintuan niya ngunit wala talagang nasagot
Tulog kaya siya?
Dahil sa inis ay bumaba na lamang ako sa kusina at nauna nang kumain.
“Aish, ‘wag ka ngang makonsensya, bahala siya!” Inis akong bubulong-bulong habang kumakain mag-isa.
Inaasahan ko’ng bababa rin siya maya-maya ngunit umabot na halos ng trenta minutos ay wala pa rin siya, naka-tapos na ako sa pagkain, nakapag-hugas na rin ako ngunit wala pa ‘ring Adam na bumababa.
Napagdesisyunan ko na lamang na tumambay sa salas at manood ng Money Heist sa netflix. Ngunit naka-tapos na lamang ako ng isang episode ay wala pa rin siya.
“Two thirty na, kingina wala ba siyang trabaho?” Hindi ba siya nagugutom?
Mariin ako’ng napa-hilamos sa aking mukha bago pinatay ang TV at mabilis na tumungo ulit sa kwarto niya
“Lowelle Adamson! Nababadtrip na ako!” Inangat ko ang aking kamao para sana kumatok ng biglang bumukas ang pintuan at niluwal ang basa’ng si Adam.
Halos lumuwa ang aking mata dahil sa ganda ng view na nakikita ko ngayon, mula sa gulo at basa-basa niyang buhok, naka-kunot na noo, pababa sa malapad niyang dibdib ay dahan dahang nagtungo pababa ang aking tingin sa kaniyang bewang na nababalutan ng isang tuwalya na onting galaw na lamang ay matatanggal na.
Kingina, bakit ang gwapo nito?
Halos masamid ako sa aking sariling away ng dahan-dahan siyang lumapit sa ‘kin na mayroong madilim na ekspresyon, marahang umangat ang kaniyang kamay at marahang hinawakan ang aking baba at hinarap sa kaniya.
Sunod-sunod na pag-lunok ang nagawa ko ng dahan-dahan niyang ilapit ang mukha niya sa’kin hanggang sa maramdaman ko na ang mainit at mabango niyang hininga.
“You looked flushed” his voice sounds so husky–parang paos at nang-aakit. “Like this view, wife?”
“H-h-ha?” Gusto ko’ng pagalitan ang aking sarili dahil sa biglaang pagka-utal ngunit tila ba’y tinakasan ako ng sariling kaluluwa dahil ni-pag kurap ay hindi ko magawa habang naka-tingin sa lalaking tila ba nanggaling sa langit dahil sa kaniyang itsura.
Napa-balik lamang ako sa aking sarili nang marinig ang kaniyang bahagyang pag-tawa, mabilis ko’ng naramdaman ang pag-iinit ng aking mukha nang bahagya siyang dumistansya sa ‘kin.
Ang kaninang mahinang tawa ay ngayon ay na-uwi na sa malakas na tawa at naka-hawak pa siya sa kaniyang tiyan dahilan kung bakit mas nilamon ako ng hiya.
“I love your reaction but I don’t want to got a cough”