Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 98

Kabanata 98

“Avery! Nakalimutan mo na ba kung kaninong asawa ka?!” Mahigpit na kinuyom ni Elliot ang kanyang maliliit na kamay na nagpupumiglas at inipit ito sa itaas ng kanyang ulo. “Sabi ko layuan mo si Charlie! Huwag mong hamunin ang pasensya ko!”

Kanina pa siya nakita ni Avery na ganito kagagalit at baliw. Mukha siyang mahina, ngunit ang kanyang lakas ay nakakatakot. Hindi siya nangahas na pigilan siya, dahil habang lumalaban siya, lalo siyang nagiging baliw. Tahimik na nakahiga si Avery alang-alang sa mga batang dinadala niya sa loob niya. Hinintay niyang ilabas nito ang kanyang kawalang-kasiyahan.

“Bakit wala kang sinasabi?” Pinagmasdan ng nagbabagang tingin ni Elliot ang mukha ni Avery. Pinunasan ng mga daliri niya ang pisngi niya, sa wakas ay dumulas mula sa kilay niya hanggang sa likod ng tenga niya. “Anong gusto mong sabihin ko? Anong gusto mong marinig? Sasabihin ko para sayo.” Sabi niya.

Agad na napawi ang galit sa puso ni Elliot.

“Avery, hindi ba talaga ako mapapatawad?”

Paos at malambing ang boses ni Elliot, sinubsob ng mga daliri nito ang buhok niya para marahan siyang idikit sa kanyang mga palad. Medyo mainit ang kanyang katawan, at talagang mainit ang pakiramdam ni Avery.

“Hindi ka hindi mapapatawad.” Bahagyang gumalaw ang mga mata ni Avery, bumaba ang kanyang disguise. “Elliot, ang galing mo. Lahat ng tungkol sa iyo ay kamangha-mangha… Ngunit, gusto kong mamuhay ng tahimik, kaya hayaan mo na ako

0.”

Nawasak ang pag-asa sa mga mata ni Elliot, at ayaw na niyang makinig pa sa kanya. Tapos, tinakpan niya ang cherry lips niya.

Tanghali na, kumatok ang bodyguard sa pinto. Binuksan ni Laura ang pinto at pinapasok siya.

“Nasaan si Mr. Foster?” Agad na naging vigilant ang bodyguard nang makitang walang tao sa sala.

Tinuro ni Laura ang pinto ng kwarto. “Sa kwarto.”

Sumagot ang bodyguard, “Oh…”

Gusto niyang itanong kung kailan lalabas si Elliot, ngunit hindi nagtagal ay napansin niyang ang tanong ay

kalabisan dahil walang nakakaalam nito kundi si Elliot mismo.

“Nagluto ako ng tanghalian. Gusto mong kumain? Nasaan ang ibang kasama mo? Tawagan mo siya. Sabay tayong kakain,” masiglang sabi ni Laura.

Ang bodyguard ay nagtatampo na naglakad patungo sa pintuan ng kwarto, idinikit ang kanyang tenga sa pinto.

Walang tunog na nanggagaling sa loob.

Sabi ni Laura, “Hindi soundproofed ang bahay, at kung sa loob sila nag-uusap, maririnig natin sa labas. Baka tulog na siya. May sakit pa yata siya!”

Napabuntong-hininga ang bodyguard. “Sinabi sa kanya ng doktor na huwag lumabas, ngunit pinilit niyang sumama.”

Tumango si Laura. “Huwag kang mag-alala! Magiging okay siya sa atin.”

Alerto na nagtanong ang bodyguard, “Nasaan si Avery?”

“Nasa loob din siya,” sagot ni Laura.

Nagsimulang tumakbo ang mga iniisip ng bodyguard. “Gaano na sila katagal doon?”

“Siguro isang oras? Lumabas ako para bumili ng grocery kanina, kaya hindi ko alam kung kailan sila nakapasok,” sabi ni Laura habang naglalakad patungo sa kusina, “Kung hindi ka kumakain, kakain muna ako.”

Wala sa mood kumain ang bodyguard. Ang kanilang relasyon ay nahirapan kamakailan, at si Elliot ay may sakit at mahina. Madali siyang mapatay ni Avery sa kwarto! Sa pag-iisip nito, hindi na pinansin ng bodyguard at binuksan na lang ang pinto ng kwarto. Gayunpaman, isang nakakagulat na eksena ang sinalubong sa kanya.

Hubad na nakahiga si Elliot sa kama habang nakapikit, hindi gumagalaw… ”

Tumayo si Avery sa tabi ng kama na may hawak na kubrekama. Marahil ay hindi niya inaasahan na may magtutulak ng pinto, kaya medyo nagulat siya.

O

lu

KASINUNGALINGAN

“Anong ginawa mo kay Mr. Foster?!” Ungol ng bodyguard, humakbang papunta sa kama, at inabot ang daliri para tingnan kung humihinga pa si Elliot.

Napahanga si Avery sa imahinasyon ng bodyguard. “Hindi siya patay ngunit tulog.”

VVU NôvelD(ram)a.ôrg owns this content.

Binawi ng bodyguard ang kamay sa kahihiyan at muling sinipat ang katawan ni Elliot. “Bakit mo hinubad ang damit niya! Bakit ang sl*t mo!”

“Huwag mo akong siraan! Siya mismo ang nagtanggal nito.” Pinandilatan ni Avery ang bodyguard, at idinagdag, “Kung hindi ka naniniwala sa akin, maaari mong tanungin siya kapag nagising siya!”

Napabuntong hininga ang bodyguard “Oh,” at sumulyap kay Avery. Nakasuot siya ng summer nightdress, at ang kanyang nakalantad na balat ay nagbigay ng sulyap sa nangyari.

“Lalabas ako! Alagaan mo siyang mabuti!” Lumabas siya pagkatapos niyang sabihin ang kanyang piraso.

Mabigat ang ulo ni Avery sa galit. Umupo siya sa gilid ng kama at tumingin sa gilid ni Elliot.